Nýjir nágrannar

Það er mikið dýralíf í Mosfellsbænum, það fengu við að kynnast um daginn.  Eitt kvöldið í vikunni hringdu nágrannar okkar í okkur og létu okkur vita að það gæti orðið neistaflug og læti hjá þeim síðar um kvöldið þar sem þau væru að eyða holugeitungabúi við lóðarmörkin hjá okkur, og því betra líka að loka gluggum ef eitthvað færi úrskeiðis. 

Daginn eftir var hinn handlagni heimilisfaðir að klippa trén í garðinum okkar og veit þá ekki fyrr til en hann verður fyrir árás all kröftugri.  Hann sá sér þann eina kost vænstan að skutla frá sér trjáklippunum og hlaupa eins og fæturnir leyfðu inn í hús.  Eftir skamma stund fór hann nú samt til baka til að ná í trjáklippurnar, sem ennþá hömuðust eins og óðar væru í grasinu.  Hann kannaði jafnframt aðstæður og sá að við höfðum fengið nýja nágranna.   Á grein inni í trjánum sat þetta stæðilega geitungabú á stærð við handbolta. 

Í gærkvöldi sagði hinn handlagni heimilisfaðir nýju nágrönnunum stríð á hendur.  Íklæddur vöðlum, kuldaúlpu, vel fóðruðum hönskum og flugnaneti réðst hann til atlögu að búinu og svæfði kvikyndin með lásaspreyi, því hér dugðu víst engar vögguvísur takk fyrir.    Eftir svæfinguna var svo að grípa til eitursins og duggði ekkert minna en permasect til þess arna, blönduðu í vatni.  Þessar aðfarir virkuðu það vel að það var ekki lífsmark að sjá í morgun þegar við fórum í vinnuna. 

Nú eru nýju nágrannarnir á öskuhaugunum í plastpoka og verða væntanlega ekki til vandræða meira í þessu lífi.

Það er komið sumar. Og gott betur, það er farið að styttast all verulega í verslunarmannahelgina, og eftir hana er ekki mikið eftir af sumrinu.

Þó svo að ég hafi ekkert skrifað síðan í apríl, þá er ekki þar með sagt að ég hafi verið með hausinn í sandinum allan tímann, þvert á móti, enda mikið búið að gerast í lífi kusu síðan þá.

Í september hættir kusan að vera Mosfellingur og gerist Hafnfirðingur í staðinn. Reyndar þarf fólk að uppfylla ákveðin skilyrði til þess að gerast Hafnfirðingar, og ég sé fram á að ég nái þeim skilyrðum aldrei og verði þar af leiðandi aldrei annað en aðfluttur andskoti. Það er þó a.m.k. skárra en ekkert. Hins vegar gæti erfinginn sem væntanlegur er í desember uppfyllt skilyrðin og átt möguleika á því að hreppa titilinn.

Kusa hefur fyrir vikið verið lítið á faraldsfæti þetta sumarið, enda hefur betri helmingurinn haldið sig meira og minna um helgar í Borgarfirðinum við smíðar. Þó var tekinn afslöppunartími í Brekkuskógi í júní, og kom heimilisfólk endurnært heim úr þeirri ferð. Og ekki verður séð að mikill faraldsfótur verði á heimilisfólki þar sem eftir lifir sumars þar sem væntanlega verður nóg að gera í að setja pjönkur okkar í kassa fyrir flutningana sem standa fyrir höndum.